انواع آسفالت گرم و کاربرد در فرودگاه ها و پایانه ها

99/8/21 , 3:0 ع نظر

انواع آسفالت گرم و کاربرد در فرودگاه ها و پایانه ها : قبل از حمل و پخش مخلوطی آسفالتی سطح راه باید در طول مورد نظر آماده شود چنانچه قرار است آسفالت بر روی قشر اساسی و یا زیراساس اجرا شود لازم است هرگونه پستی و بلندی (ناهمواری) برطرف و سطح راه کاملا مسطح گردد و سپس توسط هوای فشرده و یا غیره کلیه خاک و خاشاک از سطح راه حذف و سپس پریمکت شود. بتن آسفالتی گرم مخلوطی است از سنگدانه های شکسته و دانه بندی شده و فیلر که در کارخانه آسفالت حرارت داده شده و با قیر گرم در درجه حرارت های معین مخلوط و به همان صورت گرم برای مصرف در راه،حمل،پخش و کوبیده می شود.

انواع آسفالت گرم و کاربرد در فرودگاه ها و پایانه ها

دوام زیاد، تولید یکنواخت، کنترل درجه حرارت و رطوبت مصالح و آماده شدن سریع برای عبور ترافیک، از مزایای بتن آسفالتی گرم می باشد که بدون هیچ گونه محدودیتی در راه ها، خیابان ها، فرودگاه ها، باراندازه ها، پایانه ها و پارکینگ ها مورد مصرف قرار می گیرد.

بتن آسفالتی گرم مصرفی در روسازی راه به شرح زیر است : 

1-آسفالت رویه (توپکا) :

آسفالت رویه آخرین قشر آسفالتی است که در تماس مستقیم به بار های وارده ترافیک و عوامل جوی محیط قرار می گیرد.آسفالت رویه ، طوری طراحی و اجرا می شود که تحمل بارهای وارده را داشته و در مقابل اثرات سوء آب، یخبندان و تغییرات درجه حرارت مقاومت کرده و دوام آورد. قشر رویه معمولا نسبت به قشر آستر و اساس قیری دارای دانه بندی ریزتر،فضای خالی سنگدانه ها زیادتر و در نتیجه قیر بیشتر می باشد.حداکثر اندازه سنگدانه ها در این قشر بین 9.5 تا 19.5 میلیمتر می باشد که با توجه به بافت سطحی مورد نیاز انتخاب می شود.چنانچه درصد رد شده ار الک شماره 8 دانه بندی به حداکثر و یا حداقل مجاز میل کند به ترتیب بافت سطحی ریز، یا زبر (خش) ایجاد می شود. برای ازدیاد مقاومت در مقابل لغزندگی و هدایت آبهای سطحی به منظور جلوگیری از ایستایی می توان از یک قشر آسفالت رویه متخلخل با دانه بندی باز استفاده کرد. ضخامت این قشر حداقل 2 سانتیمتر است که جزء سیستم روسازی آسفالت محسوب نمی شود و نمی توان از آن به عنوان قشر جایگزین رویه اصلی استفاده کرد. در صورت اجرای رویه متخلخل لازم است لایه ای که بلافاصله زیر آن قرار می گیرد عملا نفوذ ناپذیر باشد.

اجرای آسفالت گرم, انواع آسفالت گرم

2- آسفالت آستر (بیندر) :

این قشر معمولا بین قشر رویه و قشر اساس قیری و در صورت عدم وجود قشر اساس قیری بین قشر رویه و قشر اساس سنگ شکسته قرار می گیرد. دانه بندی آن درشت تر از آسفالت رویه و مقدار قیر آن کمتر است. حداکثر قطر سنگدانه های آن از 19 تا 37.5 میلیمتر است.

3- اساس قیری :

این قشر به عنوان اولین قشر روسازی آسفالتی، می تواند مستقیما روی قشر زیراساس یا اساس قرار گیرد. اساس قیری دارای دانه بندی درشت تر و مقدار قیر آن کمتر از آسفالت آستر و رویه می باشد.حداکثر قطر سنگدانه های آن تا 50 میلیمتر و در مواردی نیز تا 75 میلیمتر می رسد. استفاده از اساس قیری جز برای شرایط خاص نظیر مناطق در معرض یخبندان و بارندگی زیاد توصیه نمی گردد.

4- ماسه آسفالت :

ماسه آسفالت از اختلاط ماسه شکسته و یا ماسه طبیعی شسته و یا مخلوطی از این دو با قیر تهیه می گردد. ماسه آسفالت را می توان در قشرهای به ضخامت حداقل 15 میلیمتر و بیشتر پخش و اجرا کرد. از ماسه آسفالت بعنوان قشر تسطیح آسفالت های قدیمی (قبل از روکش) نیز استفاده می شود. چون مقاومت مارشال ماسه آسفالت در مقایسه با مقاومت سایر مخلوط های آسفالت گرم و بتن آسفالتی که دانه بندی درشت تر از ماسه دارند کمتر است، لذا موارد مصرف آن باید به تناسب مقاومت مارشال آن و رابطه این مقاومت با انواع ترافیک سبک، متوسط و سنگین، انتخاب شود. جهت اطلاع از فروش محصول با شماره 09121754110 تماس حاصل نمایید.